Het project onderzoekt de toepassingen en optimale verwerkingscondities van polybutyleensuccinaat (een biopolymeer) in textieltoepassingen waarvan de eigenschappen van polybutyleensuccinaat deze van polypropyleen benaderen.

In de afgelopen jaren stelden we een vooruitgang vast in de ontwikkeling van polymeren uit hernieuwbare bronnen met gelijkaardige functionaliteiten en verwerkingscondities als conventionele polymeren. Verschillende biogebaseerde polymeersoorten werden ontwikkeld, met elk hun beperkingen. Polybutyleensuccinaat (PBS) is een biogebaseerd polymeer met eigenschappen die gelijkaardig zijn aan die van polyolefines. Daarom is het een materiaal dat belangrijk zou kunnen zijn in de nabije toekomst.

Het hoofddoel is om het gebruik van volledig biogebaseerde PBS in kaart te brengen in smeltvezelextrusie en aan de industrie te tonen wat hun toepassingen zijn in de geselecteerde eindproducten. Het project zal resulteren in een selectie van polymeerkwaliteiten die geschikt zijn voor vezelvorming, de optimalisatie van polymeerformulatie via het toevoegen van functionaliserende en verwerkingsadditieven, het opstellen van richtlijnen per eindtoepassing waarin hoge kwaliteitsvezels kunnen worden geproduceerd en het beoordelen van de maximale mechanische prestaties van de eindproducten.

De "processing windows" voor een serie processen waaronder POY/FDY/BCF multifilamentspinnen, monofilament en banjesextrusie worden ontwikkeld. De weefsels die worden geproduceerd worden gekarakteriseerd op relevante eigenschappen zoals verfbaarheid, biodegradatie onder verschillende condities (duurzaamheid of composteerbaarheid, volgens de toepassing), treksterkte en rek, dimensionale stabiliteit, ontvlambaarheid, weerstand tegen hitte en vocht.

Op basis van zijn eigenschappen kan PBS een alternatief vormen voor polypropyleen. Toepassingen op korte termijn voorzien we in agrotextiel, interieurtextiel en hygiëneproducten.