EN ISO 9239-1 "Bepaling van de bijdrage tot de brandvoortplanting van vloerbedekkingen - Deel 1: Bepaling van het brandgedrag met een warmtestralingsbron" is de testmethode van het Euroclass systeem voor vloerbekleding zoals gedefinieerd in de Bouwproductenverordening.
De stralingspaneeltest voor vloeren evalueert de neiging van een vloersysteem om vuur te verspreiden wanneer het wordt blootgesteld aan intense stralingswarmte van een stralingspaneel in combinatie met een vlammende ontstekingsbron. Het stralingspaneel simuleert de impact van de thermische stralingsniveaus op de vloer van een gang waarvan het oppervlak verhit wordt door vlammen, hete gassen of beide, tijdens de vroege stadia van brandontwikkeling in een aanpalende kamer of compartiment. De methode bepaalt het minimale niveau van warmte-energie die nodig is om de verbranding van een materiaal in stand te houden.
Deze eigenschap, kritische warmteflux (CHF) genoemd, is een essentieel onderdeel van een brandveiligheidsrisicoanalyse en biedt een handige manier om producten te rangschikken met betrekking tot brandgedrag.
De testmethode kan worden toegepast op alle types vloerbekleding, zoals tapijten uit textiel, kurk, hout, rubber en kunststof, evenals op coatings. De testresultaten geven de prestaties van de vloerbekleding weer, met inbegrip van elk substraat indien van toepassing. Wijzigingen aan de rug, binding, ondertapijt of andere wijzigingen aan de vloerbekleding kunnen de resultaten beïnvloeden.
Testprincipe
De proefstukken moeten representatief zijn voor de eindtoepassing van de vloerbekleding. Met inbegrip van een gekozen substraat (bv. Euroclass A1 of A2 of een support op basis van hout klasse Dfl) mag de gecombineerde vloerbekleding niet dikker zijn dan 40 mm.
Het horizontaal georiënteerde proefstuk wordt blootgesteld aan de stralingswarmte van een stralingspaneel geplaatst onder een hoek van 30°. Het stralingspaneel genereert een warmteflux gaande van 10,9 kW/m² tot 1,1 kW/m². Een lijnbrander bevindt zich aan het uiteinde met de hoge warmteflux. Tijdens de test wordt de vlamuitbreiding vastgelegd in functie van de tijd die nodig is om zich over bepaalde afstanden te verspreiden. Ook wordt de rookontwikkeling tijdens de test geregistreerd door de lichttransmissie in de afvoerleiding te meten.
De afstand van de vlamuitbreiding bij doven of na 30 minuten is gerelateerd aan de CHF, de kritische warmtestroom bij het blussen. Deze CHF wordt gedefinieerd als de invallende warmteflux (kW/m²) aan het oppervlak van een proefstuk op het punt waar de vlam niet verder gaat en vervolgens kan doven.
Verstuur uw proefstukken naar
Centexbel - Tapijtlab
Technologiepark 70
9052 Gent-Zwijnaarde
Belgium
+32 9 220 41 51
gent@centexbel.be