Er is een grote vraag naar water- en olieafstotend textiel. Deze eigenschappen zijn immers vereist in beschermende kleding, interieurtextiel en technisch textiel waar ze bijdragen tot een gemakkelijk(er) onderhoud, lager gebruik van wasmiddelen (en dus een kleinere milieu-impact). Bovendien bevorderen ze heel wat outdoor toepassingen voor textiel.
Water- en olieafstotende finishes voor textiel en leder op basis van fluorcarbons (FC’s) liggen onder vuur wegens hun impact op het milieu. Vooral C8 FC’s zijn problematisch omdat ze toxisch zijn, met vermoedelijke carcinogeniteit, persistentie en bioaccumulatie van derivaatproducten zoals perfluoroctaanzuur (PFOA) en perfluoroctylsulfonaat (PFOS).
Groeiend bewustzijn en strengere regelgeving
Initiatieven zoals Zero Discharge of Hazardous Chemicals (ZDHC) willen dat er geen FC’s meer worden toegepast in 2020. De bestaande alternatieven om textiel waterafstotend te maken voldoen echter niet aan de hoge kwaliteitseisen voor olieafstoting.
De verkoop en het gebruik van PFOS is gelimiteerd sinds 2006 (EU Richtlijn 2006/122/EC) en 2008 (Hazardous Substances Regulation and Chemical Prohibition Regulation). PFOS werd opgenomen in de lijst van stoffen waarvoor beperkingen gelden door het Verdrag van Stockholm .
PFOA staat op de SVHC (substances of very high concern) lijst van REACH: verplichting tot communicatie in Europa wanneer de hoeveelheid PFOA > 0.1% (g/g) in het eindproduct.
Duitsland en Noorwegen stelden een beperking voor op PFOA, de zouten en PFOA gerelateerde stoffen, in concentraties gelijk aan of groter dan 2 ppb. De voorgestelde beperking geldt ook voor artikelen die deze stoffen bevatten . Na publieke consultatie heeft het Comité voor risicobeoordeling en sociaal-economische analyse voorgesteld om de maximumconcentraties voor PFOA te verhogen naar 25 ppb en voor PFOA gerelateerde stoffen naar 1000 ppb.
Met deze prenormatieve studie willen we een analytische testmethode op punt stellen om perfluorverbindingen te bepalen met inbegrip van de vereiste extractie- en opzuiveringsmethode.
De verscheidenheid aan methodes, toestellen en technieken (GC/MS en LC/MS) verhinderen een heldere kijk op een algemene analysemethode voor een brede waaier aan perfluorverbindingen in textielmaterialen. Wij willen een eenvoudige, maar efficiënte voorbereiding van monsters (extractie- en zuiveringsmethode) koppelen aan een GC/MS/MS en/of LC/MS/MS analyse om de actieve geperfluoreerde stoffen in textielmaterialen te bepalen in een zo breed mogelijk concentratiebereik.
Met deze studie willen we meewerken aan de ontwikkeling van een genormaliseerde testmethode om perfluorverbindingen te bepalen. De resultaten van het project verspreiden we in het comité CEN/TC 248 WG 26 EC "restricted substances".